Wydarzenia - rozwinięcie: Spotkanie formacyjne. Rozważamy ciąg dalszy "Gaudium et Spes": cz I, rozdział III: "Aktywność ludzka w świecie"., 8.II.2014
Generalnie aktywność ludzka - ludzka kreatywność, twórczość, nauka, praca, przekształcanie i doskonalenie świata stworzonego, aby stawał się coraz bardziej godnym miejscem życia dla ludzi, jest zgodne z zamysłem Stwórcy. Jednak, chociaż aktywność ludzka, podobnie jak i rzeczy stworzone same w sobie mają swoją autonomiczną wartość, nie oznacza to, że będzie automatycznie przyczyniała się do prawdziwego postępu i rozwoju w świecie. Ostatecznie celem Boga jest przybliżenie do człowieka królestwa Bożego już tu, na ziemi i wprowadzenie go na drogę zbawczą, która przecież nie kończy się tutaj.
Aktywność ludzka jest zepsuta przez grzech i dlatego grozi jej, że nie będzie odnosić się do Boga, ale będzie w zgodzie z duchem świata - próżności, złości i pychy. Dlatego wszelka aktywność ludzka musi być oczyszczana przez Krzyż Chrystusowy oraz Zmartwychwstanie i być doskonalona w miłości. Miłość własna i pycha muszą umierać, aby człowiek żył w wolności wobec świata i wprowadzał prawdziwe posiadanie świata.
Ostatecznie w Chrystusie Bóg objawia nam, że prawem fundamentalnym doskonałości ludzkiej, a w następstwie tego i prawem przekształcania świata, jest nowe przykazanie miłości. Możemy zakończyć ten krótki opis fragmentem samej konstytucji: "Chrystus przez swoje zmartwychwstanie ustanowiony Panem, któremu dana jest wszelka władza na niebie i na ziemi, już działa w sercach ludzi mocą Ducha swojego, nie tylko budząc pragnienie przyszłego wieku, lecz tym samym też ożywiając, oczyszczając i umacniając te szlachetne pragnienia, dzięki którym rodzina ludzka zabiega o uczynienie własnego życia bardziej ludzkim i o poddanie całej ziemi temu celowi. Różne zaś są dary Ducha: gdy jednych powołuje On, by dawali jawne świadectwo pragnieniu nieba i zachowali je żywe w rodzinie ludzkiej, innych wzywa, by poświęcili się ziemskiej służbie ludziom, przygotowując tym swoim posługiwaniem tworzywo Królestwa niebieskiego. Wyzwala jednak wszystkich, żeby wyrzekłszy się miłości własnej i wprzęgnąwszy wszystkie siły ziemskie dla życia ludzkiego, nastawiali się na przyszłość, kiedy to ludzkość sama stanie się ofiarą Bogu miłą" (KKK 38).
|